Sayfalar

11 Ocak 2012 Çarşamba

Exils (2004)




Exils, Fransız yapımı, bir Tony Gatlif filmi. Baş rollerde en sevdiğim aktörlerden Romain Duris ve Lubna Azbal yer alıyor. Yine Gatlif klasiği olarak muhteşem şarkılara doyduğumuz bir film ayrıca  müziğin veya özgürlüğün peşinde, sıradışı bir yol hikayesi. 2004 yılında Cannes Film Festivalinde En İyi Yönetmen ödülü kazanılmıştır.

---spoiler---
Fransa’da yaşayan iki genç Zano ve Naima, hayatlarını çok değiştirecek bir karar alırlar ve her şeyi bırakıp; Naima’nın ailesinin geldiği ve Zanonun soyunun sürgün edildiği ülkeye, Cezayir’e gitme bir nevi köklere dönme tutkusdur bu. Yolculuğa Fransadan başlayıp, İspanya’ya inerler ve oradan Cezayir’e geçmeyi planlarlar. Ve yolculuklarına daha doğrusu uzun yürüyüşlerine başlarlar. Zorlu bir güzergah onları bekliyordur, sırt çantaları hariç hiçbir şeyleri olmayan (buna para da dahil) bu iki genç uzun yürüyüşlerinde çok fazla zorlukla karşılaşırlar hatta bir ara meyve toplayıcılığı işine girerler, yolda oldukça vakit kaybederler.
Bu zorlu yolculuk sabırları sayesinde sonuçlanır, tabi  artık olmak istedikleri yerdedirler fakat Naima kendini iyi hissetmez, kapalı kıyafetler giymesi gereklidir, etrafında tuhaf konuşup giyinen insanlar vardır alışamaz, hissedemez fakat Zano’da aynı şeyi görmeyiz o çoktan alışmıştır bile. Filmin sonunda transa geçmiş insanlardan oluşan ve çok uzun süren bir zikir sahnesi vardır tabi baş rol oyuncularını da transata görürüz, mutludurlar.
---spoiler----

Gatlif’in gözde oyuncusu Romain Duris, Gatlif amcasını çok iyi anlamış olmalı ki her filminde oynadığı kişiliğin hakkını vermiştir bu filmde de olduğu gibi. Ayrıca Gatlif çaktırmadan kendi hayatını çekmiş gibi. Anlatım, kamera açıları her zaman ki gibi muhteşem, arsızlıklar da serpiştirilmiş her zamanki gibi. Romain’i ilk sahnede açmış kabak çiçeği gibi, çırıl çıplak ,devrim çığlıkları arasında ve yatak odasında görüyoruz bu ana karakterleri hayalleri için gazlıyor aslında (o an hiçbir şeyleri yok yaşadıkları ülkeye dair) ve hiç düşünmeden yola koyuluyorlar, özgürler veya özgürlüklerine her adımlarında daha da yaklaşıyorlar. Naima arsız bir karakter , çılgın aynı zamanda çekici bundan dolayı özgürlüğüne vardığında biraz çelişki yaşıyor, hayal ettiği özgürlükten farlıymış diyoruz. Zano’nun özgürlü tam da istedği gibi trans, göz yaşları… Filmin müzikleri kusursuz. Seneryoyu destekler biçimde düzenlenmiş ve filmle birlikte dinlemesi daha da zevkli olabiliyor. Kısacası izlenmesi gereken sürükleyici bir film.
            

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder