Exils, Fransız yapımı, bir Tony Gatlif filmi. Baş rollerde
en sevdiğim aktörlerden Romain Duris ve Lubna Azbal yer alıyor. Yine Gatlif
klasiği olarak muhteşem şarkılara doyduğumuz bir film ayrıca müziğin veya özgürlüğün peşinde, sıradışı bir
yol hikayesi. 2004 yılında Cannes Film Festivalinde En İyi Yönetmen ödülü
kazanılmıştır.
---spoiler---
Fransa’da yaşayan iki genç Zano ve Naima, hayatlarını çok
değiştirecek bir karar alırlar ve her şeyi bırakıp; Naima’nın ailesinin geldiği
ve Zanonun soyunun sürgün edildiği ülkeye, Cezayir’e gitme bir nevi köklere
dönme tutkusdur bu. Yolculuğa Fransadan başlayıp, İspanya’ya inerler ve oradan
Cezayir’e geçmeyi planlarlar. Ve yolculuklarına daha doğrusu uzun yürüyüşlerine
başlarlar. Zorlu bir güzergah onları bekliyordur, sırt çantaları hariç hiçbir
şeyleri olmayan (buna para da dahil) bu iki genç uzun yürüyüşlerinde çok fazla
zorlukla karşılaşırlar hatta bir ara meyve toplayıcılığı işine girerler, yolda
oldukça vakit kaybederler.
Bu zorlu yolculuk sabırları sayesinde sonuçlanır, tabi artık olmak istedikleri yerdedirler fakat
Naima kendini iyi hissetmez, kapalı kıyafetler giymesi gereklidir, etrafında
tuhaf konuşup giyinen insanlar vardır alışamaz, hissedemez fakat Zano’da aynı
şeyi görmeyiz o çoktan alışmıştır bile. Filmin sonunda transa geçmiş
insanlardan oluşan ve çok uzun süren bir zikir sahnesi vardır tabi baş rol
oyuncularını da transata görürüz, mutludurlar.
---spoiler----
Gatlif’in gözde oyuncusu Romain Duris, Gatlif amcasını çok
iyi anlamış olmalı ki her filminde oynadığı kişiliğin hakkını vermiştir bu
filmde de olduğu gibi. Ayrıca Gatlif çaktırmadan kendi hayatını çekmiş gibi.
Anlatım, kamera açıları her zaman ki gibi muhteşem, arsızlıklar da
serpiştirilmiş her zamanki gibi. Romain’i ilk sahnede açmış kabak çiçeği gibi,
çırıl çıplak ,devrim çığlıkları arasında ve yatak odasında görüyoruz bu ana
karakterleri hayalleri için gazlıyor aslında (o an hiçbir şeyleri yok
yaşadıkları ülkeye dair) ve hiç düşünmeden yola koyuluyorlar, özgürler veya
özgürlüklerine her adımlarında daha da yaklaşıyorlar. Naima arsız bir karakter
, çılgın aynı zamanda çekici bundan dolayı özgürlüğüne vardığında biraz çelişki
yaşıyor, hayal ettiği özgürlükten farlıymış diyoruz. Zano’nun özgürlü tam da
istedği gibi trans, göz yaşları… Filmin müzikleri kusursuz. Seneryoyu destekler
biçimde düzenlenmiş ve filmle birlikte dinlemesi daha da zevkli olabiliyor. Kısacası
izlenmesi gereken sürükleyici bir film.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder